Heupdysplasie bij honden

Er is bijna geen term waar eigenaren van grote honden zo bang voor zijn als ‘heupdysplasie bij honden’, maar de waarheid is dat heupdysplasie bij honden van elke grootte en elk ras kan voorkomen. Dus, wat is HD bij honden precies en waarom is het zo zorgwekkend? Deze pijnlijke aandoening kan de levenskwaliteit van een hond flink verminderen en de symptomen zijn lastig te herkennen voor baasjes.

De ziekte is nog steeds niet te genezen, maar er zijn wel veel manieren om de levenskwaliteit van een hond met deze aandoening te verbeteren. Hier vind je alles wat je moet weten over heupdysplasie bij honden – van tekenen, symptomen en het loopgedrag van HD tot behandelingen en verzorging.

Heupdysplasie is een genetische skeletziekte die vaak voorkomt bij grote hondenrassen, maar ook bij kleinere rassen kan voorkomen. Om te begrijpen wat deze aandoening inhoudt, moet je eerst de basisanatomie van het heupgewricht bij honden begrijpen. Het heupgewricht werkt als een kogelgewricht. Bij honden met heupdysplasie passen de gewrichtskop en de heupkom niet goed bij elkaar of ontwikkelen ze zich niet goed. Bij honden met deze aandoening springt de gewrichtskop uit de heupkom, omdat deze vaak scheef is gegroeid. Het gevolg is dat het kraakbeenweefsel en de gewrichtsbotten voortdurend tegen elkaar schuren en slijten. Dit gebeurt vooral tijdens de groeifase van honden.

Gevolgen van HD bij honden

• problemen met hoe iets werkt
• Pijn
• artritis
• spieratrofie
• Beperkte mobiliteit

Zoals in het begin al gezegd, komen het vooral bij grote honden voor, maar onderzoek heeft laten zien dat het ook erfelijk is. Een verkeerd dieet kan ook de kans op heupdysplasie bij een hond beïnvloeden, net als te veel of te weinig beweging. Overgewicht belast de gewrichten van je hond zwaar, wat een bestaande aandoening kan verergeren of zelfs veroorzaken.

Puppy's hebben speciale voedingsbehoeften en dat geldt vooral voor puppy's van grote rassen. Speciale puppyvoeding voor grote rassen helpt om overmatige groei te voorkomen, wat kan leiden tot skeletproblemen zoals heupdysplasie, elleboogdysplasie en andere gewrichtsaandoeningen. Door de groei te vertragen, kunnen de gewrichten zich ontwikkelen zonder te zwaar te worden belast, wat helpt om problemen te voorkomen.

Sommige puppy's vertonen al op vierjarige leeftijd de eerste tekenen van HD bij honden. Deze eerste tekenen van heupdysplasie bij honden komen meestal tot uiting in pijn bij aanraking van het misvormde gewricht. Het is begrijpelijk dat getroffen puppy's meestal geen zin hebben om te spelen.

Andere honden krijgen het samen met artrose als ze ouder worden.

Er zijn een paar symptomen die kunnen verschillen, afhankelijk van hoe erg het is, hoe los het gewricht zit en hoe lang de heupdysplasie al heeft.

Heupdysplasie bij honden symptomen

• Minder actief
• Moeite met opstaan, springen, rennen of traplopen
• X-benen
• Kraken in het gewricht bij beweging
• Verlies van spiermassa in de bovenbenen
• Je merkt dat de schouderspieren groter worden omdat ze het werk overnemen
• Pijn – je hond wil niet ver lopen
• Stijfheid of mank lopen

Deze symptomen worden na verloop van tijd steeds erger, omdat de slijtage van het beschermende kraakbeen steeds verder toeneemt. Uiteindelijk kan het gewricht niet meer worden belast.

Als je hond raar loopt, kan dat betekenen dat hij heupdysplasie heeft. Sommige mensen noemen de heupdysplasie-gang ‘konijnensprong’, omdat het lijkt op hoe een konijn loopt. Na een stap trekt hij het aangetaste gewricht snel naar achteren. Het is een heel rare manier van lopen voor een hond. Omdat het zo opvalt, zul je het zeker als symptoom opmerken als je hond het vertoont.

Om HD te checken, wordt de hond eerst gevoeld en daarna röntgenfoto's gemaakt. Om de röntgenfoto's goed te kunnen bekijken, is het belangrijk dat de hond lekker ontspannen is tijdens het maken van de foto's. Dit wordt gedaan met een lichte verdoving. Helaas is dit nodig omdat de spieren van de hond helemaal ontspannen moeten zijn en hij tijdens het onderzoek geen onnodige pijn mag voelen. Het röntgenonderzoek is niet alleen bedoeld om het vermoeden van HD te bevestigen, maar ook om de dierenarts te helpen de ernst van de aandoening vast te stellen.

De afwijking van het gewricht wordt in de volgende ernstgraden ingedeeld:

• A = Er zijn geen aanwijzingen voor HD
• B = Het gaat om een grensgeval
• C = De hond heeft lichte HD
• D = De hond heeft matige HD
• E = Het gaat om een ernstig geval

Een vroege diagnose kan langdurige artritis door heupdysplasie bij honden verminderen of zelfs voorkomen. Er zijn verschillende manieren om heupdysplasie bij honden te behandelen, van veranderingen in levensstijl tot operaties of medicijnen. Als de heupdysplasie van je hond niet ernstig is of als je hond om medische redenen niet in aanmerking komt voor een operatie, kan je dierenarts een niet-chirurgische aanpak aanbevelen.

Afhankelijk van het geval van je hond kan de dierenarts het volgende voorstellen:

• acupunctuur
• Neurale therapie
• Gewichtsverlies om de heupen te ontlasten
• Minder makkelijk bewegen, vooral op harde oppervlakken
• Regelmatige fysiotherapie
• Ontstekingsremmende pijnstillers
• Modificatoren voor gewrichtsvloeistoffen

De meeste honden met heupdysplasie moeten door een dierenarts goedgekeurde voedingssupplementen met glucosamine, chondroïtinesulfaat en omega-3-vetzuren krijgen. Dagelijkse beweging en het vermijden van zware activiteiten zoals springen kunnen helpen om de hond mobiel te houden en de ondersteunende structuren (pezen en ligamenten) te versterken.

Je dierenarts zal veel dingen bekijken voordat hij de juiste behandeling voor je hond aanraadt. Je hond moet eerst helemaal orthopedisch worden onderzocht voordat wordt bepaald of een operatie of medicijnen het beste zijn.

Er zijn verschillende operaties om je heupgewricht te ondersteunen. Hieronder leggen we de belangrijkste even uit.

Juveniele symfysiodese

Deze procedure wordt gebruikt bij hele jonge puppy's. Patiënten zijn maximaal 18 weken oud. Het doel is om in te grijpen in de ontwikkeling van het bekken en verkeerde processen vroeg te corrigeren om de schade zo klein mogelijk te houden. Deze procedure wordt in de praktijk echter maar heel zelden gebruikt. Omdat de puppy's nog zo jong zijn, vertonen ze bijna nooit symptomen, wat de diagnose van beginnende HD aanzienlijk bemoeilijkt.

Drievoudige bekkenosteotomie (TPO)

Voor deze ingreep mogen er nog geen botveranderingen zijn en mogen de heupen van de hond nog niet te ver uit het bekken zijn verschoven. Bij deze ingreep wordt het bekken op 3 punten operatief gescheiden en vervolgens vakkundig gefixeerd met medische metalen platen. Het doel is om een betere verbinding tussen de gewrichtskop en de gewrichtskom te maken en te voorkomen dat de gewrichtskom verschuift. Deze operatie wordt in de praktijk het meest gedaan.

Kunstheup

Als laatste optie is een kunstheup nodig als de heupdysplasie al tot artrose in het heupgewricht heeft geleid. Deze operatie geeft ook bij ernstige artrose in het heupgewricht goede resultaten. Deze operatie is best duur, omdat de heupkop en de heupkom worden vervangen door kunstmatige onderdelen (metaal) en kunstmatig kraakbeen (kunststof).

Hoeveel een HD-operatie bij een hond kost, hangt af van het soort operatie, hoe groot je hond is en hoe erg de heupdysplasie is. Als je hond een kunstheup nodig heeft, kan dat wel € 5.000 kosten. De meest voorkomende operatie (TPO) kost meestal € 1.200 per gewricht.

Gelukkig zijn er veel manieren waarop je je hond in het dagelijks leven kunt helpen.

Is je hond te zwaar, help hem dan om af te vallen, zodat zijn gewrichten minder worden belast.

Vul het voer van je hond aan met voedingsmiddelen die zijn gewrichten op een natuurlijke manier ondersteunen. Groenlipmosselpoeder geeft vaak uitstekende resultaten!

Hoeveel beweging een hond met HD nodig heeft, hangt af van de ernst. Toch is het ook bij dieren met ernstgraad E (ernstig) belangrijk om de spieren, pezen en banden rond het gewricht te versterken. Daarom heeft ook zo'n hond voldoende beweging nodig. Het kan ook zinvol zijn om speciale HD-oefeningen met je hond te doen. Het doel van deze oefeningen is om de spieren van de achterpoten en de onderrug te versterken.

Honden met heupdysplasie leiden vaak een lang en gelukkig leven, vooral als ze worden behandeld. Als je denkt dat je hond hieraan lijdt, praat dan met je dierenarts.