Hond braakt geel: oorzaken, symptomen en behandeling

Geschreven door: Stela Elena Seemann

|

Tijd om te lezen 7 min

Stela E. Seemann

Hondenvoedingsadviseur & oprichtster van Solli's

Als je hond ineens geel overgeeft, kan dat veel baasjes zorgen baren. In dit artikel lees je alles wat je moet weten over het onderwerp ‘hond geeft geel over’ en krijg je handige tips en trucs om je viervoeter te helpen. Van mogelijke oorzaken en bijkomende symptomen tot behandeling en prognose – we hebben alle info voor je op een rijtje gezet.

Mogelijke redenen waarom een hond geel braakt

Het geel braken bij honden kan door verschillende dingen komen. Hieronder staan een paar mogelijke oorzaken die we wat beter uitleggen:


  • Galbraken: Een van de meest voorkomende oorzaken van geel braken bij honden is het braken van gal. Gal is een gelige vloeistof die in de lever wordt geproduceerd en nodig is voor de vetvertering. Als je hond lang niets heeft gegeten of te snel eet, kan gal in de maag terechtkomen en misselijkheid en braken veroorzaken.
  • Maagslijmvliesontsteking (gastritis): Een ontsteking van het maagslijmvlies kan ook gele braaksel veroorzaken. Gastritis kan door allerlei dingen worden veroorzaakt, zoals infecties, allergieën, stress, medicijnen of het eten van dingen die niet goed zijn voor je hond.
  • Vreemde voorwerpen in de maag of darmen: Honden slikken vaak dingen in die niet bedoeld zijn om op te eten. Zulke voorwerpen kunnen de maag of darmen verstoppen of irriteren, wat kan leiden tot geel braken.
  • Infecties of vergiftiging: Bacteriële, virale of parasitaire infecties kunnen leiden tot ontstekingen in het maag-darmkanaal en zo geel braken veroorzaken. Ook een vergiftiging door het eten van giftige stoffen of planten kan soortgelijke symptomen veroorzaken.
  • Stoofwisselingsziekten: Ziekten zoals diabetes, schildkliertraagheid of lever- en nieraandoeningen kunnen het maag-darmkanaal beïnvloeden en geel braken veroorzaken.
  • Pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier): Een ontsteking van de alvleesklier kan misselijkheid en braken veroorzaken. Pancreatitis kan worden veroorzaakt door dingen als een vetrijk dieet, trauma, infecties of genetische aanleg.

Behoeftequiz

Doe onze gratis quiz en binnen een paar minuten geven we je advies over de beste producten voor je hond.

Bijkomende symptomen

Als je hond geel braakt, kunnen sommige symptomen erop wijzen dat het om een ernstigere aandoening gaat. Hieronder worden de symptomen waarop je moet letten nader toegelicht:

  • Geen trek hebben: Een hond die geel kotst, kan ook zijn eetlust verliezen. Als je hond langere tijd geen trek heeft, kan dat wijzen op een ernstigere onderliggende ziekte.
  • Diarree: Diarree kan wijzen op een maag-darmstoornis of een infectie. Als diarree samen met geel braaksel optreedt, moet je je hond goed in de gaten houden en indien nodig een dierenarts raadplegen.
  • Zwakte of lusteloosheid: Als je hond er uitgeput of minder actief uitziet dan normaal, kan dit een teken zijn van een onderliggende aandoening die het gele braken veroorzaakt.
  • Uitdroging: Langdurig braken kan leiden tot uitdroging. Tekenen van uitdroging zijn bijvoorbeeld ingevallen ogen of een verminderde huidturgor. Zorg ervoor dat je hond voldoende water drinkt.
  • Koorts: Verhoogde koorts kan wijzen op een infectie of ontsteking in het lichaam. Koorts in combinatie met geel braaksel moet serieus worden genomen.
  • Overmatig speekselen: Meer speeksel kan een teken zijn van misselijkheid of pijn in de maag-darmstreek.
  • Opgeblazen buik: Een opgeblazen buik kan wijzen op een maagtorsie, een ophoping van gassen of een ontsteking in de buikholte en moet onmiddellijk door een dierenarts worden onderzocht.

Tips en trucs om een hond te helpen

Als je hond geel braakt, kun je een paar dingen doen. Hieronder staan de stappen die je kunt nemen:

  1. Maag rust geven: Geef je hond eerst geen eten om zijn maag rust te geven. Na een paar uur kun je kleine hoeveelheden licht verteerbaar voedsel geven, zoals gekookte kip en rijst. Zo kan het maag-darmkanaal zich herstellen.
  2. Toegang tot water: Zorg ervoor dat je hond altijd vers water kan drinken. Als je hond tekenen van uitdroging vertoont, probeer hem dan kleine hoeveelheden water aan te bieden om hem aan te moedigen te drinken.
  3. Regelmatig eten: Geef je hond minder eten en geef hem kleinere, maar frequentere maaltijden om de maag te ontlasten. Hierdoor wordt de gal gelijkmatiger over de dag verdeeld en is de kans op galbraken kleiner.
  4. Dieetaanpassingen: Bedenk of je onlangs het voer of de voedertijden van je hond hebt veranderd. Een plotselinge verandering kan maagproblemen veroorzaken. Je moet langzaam en geleidelijk veranderingen in het dieet doorvoeren om de spijsvertering te ondersteunen.

Behandeling van geel braaksel bij honden

De behandeling van geel braken bij honden hangt af van wat erachter zit. Je dierenarts zal je huisdier goed onderzoeken en misschien wat extra tests doen, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto's of een echo, om te kijken wat er precies aan de hand is. Afhankelijk van wat er is gevonden, kan de behandeling het volgende zijn:

  • Medicijnen tegen misselijkheid en braken: In veel gevallen kan het toedienen van anti-emetica, oftewel medicijnen tegen misselijkheid en braken, helpen om de symptomen te verlichten. Deze medicijnen werken op het centrale zenuwstelsel en het spijsverteringsstelsel om het braken te onderdrukken en de misselijkheid te verminderen.
  • Vloeistoftherapie om uitdroging tegen te gaan: Bij aanhoudend braken en/of diarree bestaat het risico op uitdroging. In zulke gevallen kan vloeistoftherapie nodig zijn om de vocht- en elektrolytenbalans in het lichaam van de hond te herstellen. Dit kan oraal, subcutaan of intraveneus gebeuren, afhankelijk van de ernst van de uitdroging.
  • Antibiotica bij bacteriële infecties: Als de oorzaak van het gele braaksel een bacteriële infectie is, kan je dierenarts antibiotica voorschrijven om de infectie te bestrijden. Welke antibiotica en hoe lang de behandeling duurt, hangt af van het soort infectie en hoe je hond eraan toe is.
  • Ontstekingsremmende medicijnen bij maag- of alvleesklierontsteking: Als een ontsteking, zoals gastritis of pancreatitis, de oorzaak is van het braken, kunnen ontstekingsremmende medicijnen helpen om de ontsteking te verminderen en de symptomen te verlichten. Deze medicijnen kunnen zowel niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's) als corticosteroïden zijn.
  • Behandeling van vergiftiging of stofwisselingsziekten: Bij vergiftiging kan het toedienen van actieve kool helpen om de giftige stoffen te binden en te voorkomen dat ze in het lichaam worden opgenomen. De behandeling van stofwisselingsziekten, zoals diabetes of een traag werkende schildklier, hangt af van de specifieke aandoening en kan het toedienen van hormonen of andere medicijnen om de stofwisseling te reguleren omvatten.
  • Chirurgische verwijdering van vreemde voorwerpen of behandeling van darmobstructies: Als er een vreemd voorwerp in het maag-darmkanaal wordt gevonden of als er sprake is van een darmobstructie, kan een operatie nodig zijn om het probleem op te lossen. Afhankelijk van het soort vreemd voorwerp en waar de verstopping zit, kan dit een minimaal invasieve laparoscopische operatie of een open operatie zijn. Soms kunnen ook endoscopische procedures worden gebruikt om vreemde voorwerpen te verwijderen of darmobstructies op te lossen.

    Het is belangrijk om bij geel braken bij je hond snel een dierenarts te raadplegen om de onderliggende oorzaak vast te stellen en een geschikte behandeling te starten. Door een vroege diagnose en behandeling kunnen mogelijke complicaties worden beperkt en het welzijn van je hond worden verbeterd.

Voorspelling

De prognose voor honden die geel braken, hangt af van hoe erg het is en wat de oorzaak is. In veel gevallen, vooral als het gewoon een maagprobleem of galbraken is, kun je snel beter worden. Met de juiste behandeling op tijd kunnen ook veel honden met ernstigere aandoeningen goed genezen. Maar als de symptomen blijven of erger worden, is het belangrijk dat je meteen naar de dierenarts gaat voor advies, zodat je hond de beste kans heeft.

Veelgestelde vragen

1. Waarom braakt mijn hond gele vloeistof?

Geel braaksel bij honden komt vaak door het braken van gal, een gele vloeistof die in de lever wordt gemaakt en nodig is voor de vetvertering. Maar het kan ook door andere dingen komen, zoals een ontsteking van het maagslijmvlies, infecties of stofwisselingsziekten.

2. Moet ik met mijn hond naar de dierenarts gaan als hij geel braakt?

Het is slim om je dierenarts te checken als je hond geel kotst, vooral als de symptomen blijven of erger worden, of als er andere tekenen zijn van een serieuzere ziekte.

3. Wat kan ik mijn hond geven als hij geel braakt?

Als je hond geel braakt, moet je hem eerst geen eten geven om zijn maag te ontlasten. Na een paar uur kun je hem kleine hoeveelheden licht verteerbaar voedsel geven, zoals gekookte kip en rijst. Zorg ervoor dat je hond altijd vers water heeft.

4. Kan ik mijn hond medicijnen tegen misselijkheid en braken geven?

Het is belangrijk dat je je hond geen medicijnen geeft zonder eerst met een dierenarts te overleggen. Je dierenarts kan je geschikte medicijnen voorschrijven en de juiste dosering voor je hond aanbevelen.

5. Hoe kan ik voorkomen dat mijn hond in de toekomst geel braakt?

Om het risico op geel braken bij je hond te verminderen, zorg ervoor dat hij regelmatig kleine, licht verteerbare maaltijden krijgt en vermijd plotselinge veranderingen in zijn dieet. Zorg er ook voor dat je hond altijd vers water heeft en houd zijn eetgedrag in de gaten om eventuele problemen vroeg op te merken.

Conclusie

Geel braken bij honden kan allerlei oorzaken hebben, van een simpele maagklachten tot iets ernstigers. Het is belangrijk om goed op de symptomen van je hond te letten en naar de dierenarts te gaan als het blijft of erger wordt. Een snelle diagnose en behandeling kunnen cruciaal zijn voor een goed herstel. Door je hond regelmatig licht verteerbare maaltijden te geven en zijn eetgedrag in de gaten te houden, kun je het risico op geel braken in de toekomst helpen verminderen.