Spondylose bij honden

Spondylose bij honden is een aandoening van de wervelkolom. Deze is verbenend, wat pijn kan veroorzaken en medisch correct spondylosis deformans wordt genoemd. De hond kan hiermee leven. Spondylose is te herkennen aan heel typische symptomen. Het kan worden behandeld.

Spondylose bij honden kan kort worden samengevat als volgt:

• Het is een slijtage van de wervelkolom.
• De tussenruimtes van de wervels van de hond worden botachtig. Hierdoor worden ze stijf.
• Spondylose bij honden kan leiden tot verstijving van grote delen van de rug.
• De ziekte kan, maar hoeft niet, veel pijn doen.
• De verbeningen kunnen de zenuwfuncties verstoren.
• Er moet rekening worden gehouden met een ziekteverloop in aanvallen.
• De gevolgen van spondylose bij honden zijn een onnatuurlijke houding, verlamming, misvormingen, eventueel pijn en aantasting van zenuwbanen.

Er zijn niet altijd duidelijke symptomen van spondylose, maar ze komen wel vaak voor. Het is een goed idee om naar de dierenarts te gaan als je als baasje spondylose denkt te zien. Heel typisch zijn de rugpijn die hondeneigenaren merken, omdat de hond gevoelig reageert als je zijn rug aanraakt en ook duidelijk pijn heeft bij het bewegen. Hoe erg dit is, hangt af van hoe ver de ziekte gevorderd is.

Als zenuwbanen beschadigd zijn, kan spondylose bij honden tot verlamming leiden. Ook het vermijden van bepaalde bewegingen, een ongewone manier van lopen, problemen met liggen en opstaan, langdurig liggen, vermoeidheid en gebrek aan eetlust kunnen wijzen op spondylose. Als hondeneigenaren deze symptomen van spondylose opmerken, gaan ze met hun hond naar de dierenarts.

De oorzaak is slijtage van de wervelkolom van de hond, die wordt beïnvloed door dingen als leeftijd, ras, lichaamsbouw en hoeveel je beweegt. Maar er is ook een genetische aanleg voor deze aandoening. In de wervelkolom ontstaan er botuitsteeksels (bruggen) aan de wervels. Vaak zijn ook de tussenwervelschijven en de gewrichten van de tussenwervels ontstoken. Dit zorgt voor de typische pijn bij bewegingen.

Tijdens de algemene anamnese noteert de dierenarts alles wat de baas zegt over de symptomen. Daarna voelt hij de hond en kijkt hoe hij beweegt. Voor een definitieve diagnose zijn röntgenfoto's en/of een CT-scan nodig.

De ziekte zelf gaat door als je er niks aan doet, door de degeneratieve processen in de wervelkolom. Zelfs een behandeling kan het niet helemaal stoppen. Meestal komen de symptomen in aanvallen. Tussen de aanvallen kan het dier helemaal geen last hebben en lekker beweeglijk zijn.

Je ziet het vooral bij koud en nat weer – een beetje zoals reuma bij mensen. Omdat de verbening erger wordt, kan elke aanval iets heftiger zijn dan de vorige. Toch kan de hond redelijk goed leven met spondylose, tenzij er extreme zenuwbeknelling met verlamming optreedt.

Over het algemeen is de ziekte niet te genezen. Als dierenartsen spondylose behandelen, proberen ze de symptomen te verlichten en de bewegingsvrijheid te behouden. Ook moeten ze ingrijpen tijdens acute aanvallen. Ontstekingsremmende pijnstillers helpen dan.

In de periode zonder klachten – meestal in de lente en zomer – moet het dier wel bewegen, maar niet te zwaar belasten. Kuren met duivelsklauw en groenlipmossel kunnen op middellange termijn verlichting geven.

• #1 Vermijd springen: Honden springen graag, bijvoorbeeld in de auto of tijdens het spelen in het bos. Maar bij deze aandoening moet het dier dit echt vermijden, omdat het het skelet plotseling belast. De hond moet natuurlijk wennen aan rustigere, gelijkmatigere bewegingen.
• #2 Overgewicht vermijden: Het skelet wordt ook belast door overgewicht. Een evenwichtige voeding en voldoende, maar rustige beweging voorkomen sterke gewichtstoename.
• #3 Ontlasting door gezond liggen: Er zijn orthopedische hondenbedden die onder andere bij artrose worden aanbevolen. Ze zijn ook super handig bij spondylose, omdat ze de gewrichten en botten ontlasten als de hond ligt.
• #4 Voorkom afkoeling: Vooral tijdens wandelingen in de herfst en winter koelt de hond snel af, wat altijd slecht is voor spondylose. Een hondenjas is super handig tegen de kou en houdt vooral de kwetsbare rug warm.
• #5 Houd de slaapplaats warm: Bij spondylose wordt het belang van een warme slaapplaats vaak onderschat. Normaal gesproken slapen honden liever bij iets koelere temperaturen, maar nu heeft je viervoeter ook 's nachts voldoende warmte nodig.
• #6 Train met mate: De hond moet zeker blijven bewegen, maar hij heeft nu trainingsvormen nodig die hem matig uitdagen en toch spannend en interessant blijven. Vermijd alle trainingsvormen die tot schokkende bewegingen leiden. Helaas hoort daar ook het spelen met een bal bij, wat honden van alle leeftijden erg leuk vinden.
• #7 Hulp bij het traplopen: Als de spondylose vergevorderd is, kan je viervoeter moeilijk nog de trap op. Hij heeft nu hulp nodig en moet in extreme gevallen zelfs worden gedragen. Daar moeten eigenaren zich op een gegeven moment op instellen.
• #8 Fysiotherapie voor honden: Net als voor mensen is er ook fysiotherapie voor honden, die bij dit ziektebeeld meestal watertraining omvat. Dit ontlast het skelet enorm. Het dier beweegt zich meestal op een onderwaterloopband en zwemt onder therapeutische begeleiding, wat de opbouw van de spieren bevordert. Deze kunnen op hun beurt het skelet ondersteunen.
• #9 Voedingssupplementen en medicatie: De hierboven genoemde middelen – sommige zijn homeopathisch – hebben echt hun nut bewezen bij spondylose. We kunnen nog Triflexan noemen, dat groenlipmossel, vitamine C, duivelsklauw en sporenelementen bevat.
• #10 De hond mag op de bank – maar niet springen: We laten het lijdende dier graag naast ons op de bank liggen. Maar bij spondylose moeten we er altijd aan denken dat de hond niet op of van de bank mag springen. Dat is een reflex die we hem moeten afleren.

Helaas kun je deze ziekte niet voorkomen of genezen, maar je kunt de symptomen wel verzachten. Honden en hun baasjes kunnen er best mee leven. Het is altijd een goed idee om op tijd naar de dierenarts te gaan.