Niedrożność jelit u psów – musisz natychmiast zareagować!

Jeśli twój pies źle się czuje, wymiata lub przyjmuje pozycję ochronną i od dłuższego czasu nie oddaje stolca, może to oznaczać niedrożność jelit. dłuższy czas nie wypróżniał się, może to oznaczać niedrożność jelit. W takiej sytuacji należy działać szybko.

Pies nie tylko odczuwa ból, ale jego życie jest zagrożone. Trawienie jest całkowicie zablokowane, rozłożony pokarm uciska ściany jelit, powstają toksyny, a bakterie grożą przedostaniem się do jamy brzusznej. Niedrożność jelit u psa może zakończyć się śmiercią, dlatego należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem i udać się do niego.

Niedrożność jelit u psów oznacza przerwanie naturalnego przebiegu jelit. Jako właściciel zwierzęcia musisz poddać je leczeniu, w przeciwnym razie może ono umrzeć. Szybka reakcja pozwala zyskać czas. Z reguły niedrożność jelit, zwana po łacinie ileus, wymaga leczenia chirurgicznego.

Jelita psa są prawie 7 razy dłuższe niż jego długość ciała. Trawienie u psa rozpoczyna się wraz z połknięciem pokarmu. Pies połyka większe kawałki, które docierają do żołądka w mniej niż 5 sekund. Psy mają żołądek workowaty. Mogą spożywać większe ilości pokarmu na raz. Po aktywności fizycznej są one trawione w ciągu 24 godzin i przekazywane do jelita cienkiego. W związku z tym do 24 godzin po połknięciu przedmiotu mogą wystąpić odczuwalne blokady.

W zależności od przyczyn i okoliczności weterynarz rozróżnia kilka rodzajów niedrożności jelit:

• W przypadku mechanicznej niedrożności jelit jelita są zablokowane od zewnątrz lub od wewnątrz. W zależności od czasu trwania niedrożności jelit może dodatkowo dojść do niedostatecznego ukrwienia, co powoduje uszkodzenie ściany jelita lub części jelit.
• Niedrożność funkcjonalna jelit występuje najczęściej jako choroba wtórna. Wynika ona z porażenia mięśni. Przyczyną może być zapalenie otrzewnej, zwężenie naczyń krwionośnych lub zatrucie, któremu towarzyszą silne skurcze lub objawy porażenia.

W jelicie cienkim mogą wystąpić splątania i uciski, a w jelicie grubym zwierzęcia możliwe są zaparcia i przemieszczenia spowodowane przez inne narządy. Połknięte przedmioty mogą w pewnych okolicznościach przejść przez jelito cienkie i dopiero w jelicie grubym doprowadzić do niedrożności jelit.

Twój pies może wykazywać różne objawy. W każdym przypadku należy zareagować, jeśli zachowuje się nietypowo i podejrzewasz, że może to być niedrożność jelit. Objawy niedrożności mogą mieć różny stopień nasilenia:

• 1. Pies nie może wypróżnić się.
• 2. Nie je. Już po wypiciu płynów dochodzi do wymiotów treści żołądkowej i jelitowej, które mogą nasilać się aż do wymiotów kałem. Objawy zależą od rodzaju niedrożności jelit, od tego, czy występuje ona na początku jelita cienkiego, czy dopiero w jelicie grubym.
• 3. Pies ma wzdęty brzuch. Może wystąpić napięcie obronne. Przed przystąpieniem do stopniowego badania palpacyjnego należy zwrócić się do psa i pogłaskać go. W przypadku silnego bólu zwierzę będzie się bronić, ale może również popaść w apatię. Ból pojawia się początkowo w określonym miejscu, ale później szybko się rozprzestrzenia, ponieważ zwierzę cierpi na całym ciele. W przypadku długotrwałej niedrożności jelit dochodzi do uszkodzenia ścianek jelit, a także do wewnętrznych objawów zatrucia.
• 4. Pies krąży niespokojnie, często zmienia pozycję między staniem, leżeniem, chodzeniem i wygina się. Typowa jest „pozycja modlitewna”, w której pies leży na przednich łapach, a tylną część ciała unosi w górę, stojąc na tylnych łapach.
• 5. Ogólny stan zwierzęcia wyraźnie się pogarsza.
• 6. Możliwe jest płytkie, szybkie oddychanie, przyspieszone bicie serca, zmiany temperatury (zarówno spadek, jak i wzrost temperatury).
• 7. Niektóre zwierzęta zaczynają intensywnie jeść trawę.
• 8. Odgłosy jelit wskazują na mechaniczną niedrożność jelit u psa.

Nie wszystkie objawy muszą być wyraźne. Każdy pies indywidualnie radzi sobie z bólem. W każdym przypadku należy zwracać uwagę na nietypowe zachowania i udać się do weterynarza nawet przy najmniejszym podejrzeniu. Ponieważ niedrożność jelit u psów wymaga leczenia, a opóźnienie może wiązać się z dodatkowymi komplikacjami, a nawet śmiercią, w przypadku podejrzenia należy zbadać stan psa. Lekarz weterynarii może rozpoznać niedrożność jelit i podjąć odpowiednie działania.

Podobnie jak w przypadku ludzi, również u zwierząt ważna jest historia choroby. Aby weterynarz mógł szybko udzielić pomocy, należy odnotować wszystkie niepokojące objawy i szczególne cechy. Obejmują one aktualną historię choroby psa oraz ewentualne wcześniejsze schorzenia. Jeśli pies przyjmuje leki, należy je wymienić.

Czy zwierzę połknęło jakieś ciała obce lub zjadło coś, co mu nie służy?
Jest to ważne, jeśli objawy zatrucia są przyczyną zaburzeń czynności jelit i niedrożności jelit.

Lekarz zapyta o przebieg czasowy i dowie się, od kiedy występują bóle i nieprawidłowości. Będzie również chciał wiedzieć, kiedy pies ostatnio wypróżnił się i jaka była konsystencja kału. Czy kał był zmieszany z krwią? Zapyta również o wymioty i wymiotowaną treść. Należy opisać bóle, niepokój fizyczny i postawy ochronne. Informacje te są ważne, aby lekarz mógł rozpoznać niedrożność jelit.

Po rozmowie lekarz ostrożnie zbada psa i obejrzy jego brzuch. Często już na tym etapie można wyczuć przedmioty lub stwardnienia. Następnie pies zostanie zbadany doodbytniczo, a odbytnica zostanie zbadana palpacyjnie. Śluz lub krew na rękawiczce diagnostycznej pomagają w postawieniu diagnozy.

 
Następnie mierzy się temperaturę i sprawdza parametry życiowe, aby lekarz mógł uzyskać ogólny obraz stanu pacjenta.

Aby uzyskać dokładniejsze informacje, lekarz wykona zdjęcie rentgenowskie psa lub zbada jamę brzuszną za pomocą ultrasonografu. Przed badaniem endoskopowym przewodu pokarmowego wykonuje się morfologię krwi. Często jednak wystarcza badanie ultrasonograficzne. Ponieważ czas ucieka, weterynarz zdecyduje, czy natychmiast przystąpić do operacji, czy też najpierw wykonać diagnostyczne nacięcie brzucha, czyli laparotomię.

Z reguły w przypadku niedrożności jelit u psa wskazana jest operacja. Operacja przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym. Przed podaniem znieczulenia analizowana jest morfologia krwi. Należy koniecznie poinformować lekarza o przyjmowanych lekach. Operacja przeprowadzana jest w zależności od rodzaju uszkodzenia. W jej trakcie usuwa się ciało obce lub guz, a jeśli doszło do nieodwracalnych zmian, lekarz usuwa uszkodzoną część jelita.

Operacja odbywa się w klinice lub gabinecie. Zwierzę powinno pozostać pod opieką lekarza, aby zapewnić odpowiednią opiekę pooperacyjną. Twój pies będzie ściśle monitorowany i w zależności od sytuacji otrzyma środki przeciwbólowe i kroplówki. W przypadku wystąpienia komplikacji lekarz weterynarii może natychmiast podjąć odpowiednie działania.

Karmienie jest również monitorowane przez lekarza weterynarii, aby można było szybko zareagować, jeśli żołądek i jelita nie działają prawidłowo.

Jeśli niedrożność jelit u psa została spowodowana przez odchody kostne, lekarz może zastosować środki przeczyszczające, takie jak oleje i parafina, lewatywy lub klizmy. Możliwe jest odsysanie treści żołądkowej i jelitowej przed blokadą, ewentualnie pomocne może być również ręczne usunięcie niedrożności za pomocą kleszczy jelitowych. Możliwe jest pobudzenie czynności jelit za pomocą zastrzyków, wskazane może być również podanie leków przeciwskurczowych. Weterynarz podejmuje decyzję na podstawie dostępnych wyników badań.

Prognoza zależy od rodzaju niedrożności jelit u psa, szybkości podjęcia działań oraz stopnia zaawansowania uszkodzenia jelit, ściany jelita lub zatrucia wewnętrznego. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę kondycję i wiek zwierzęcia, a także możliwe powikłania, takie jak perforacja jelita lub zapalenie otrzewnej.

Im szybciej można podjąć działania, tym zazwyczaj lepsze jest rokowanie. Kiedy pies wyzdrowieje, musi to konkretnie ustalić lekarz weterynarii na miejscu.

Najbardziej narażone są młode psy, które bezmyślnie połykają zabawki. Jednak niedrożność jelit może dotknąć każde zwierzę. Co możesz zrobić, aby uchronić swojego psa przed tą bolesną chorobą?
Najważniejsza jest zbilansowana dieta. Wzmacnia ona kondycję twojego psa i zapobiega zaparciom. Uważaj, aby nie podawać psu zbyt dużej ilości kości, aby uniknąć pojawienia się kału kostnego.

Kupując i używając zabawek dla psów, zwracaj uwagę na małe elementy, które mogą zostać połknięte, i unikaj zabawek, które można rozgryźć. Psy nie powinny bawić się kasztanami, orzechami, żołędziami ani małymi kamieniami. Można je łatwo połknąć i mogą one zablokować jelita.

Ryzyko jest większe po operacjach w okolicy żołądka lub kastracji suk. Weterynarz udzieli dokładnych wskazówek dotyczących postępowania i karmienia, których należy bezwzględnie przestrzegać.

Zasadniczo niedrożność jelit musi być leczona przez lekarza. Nie zaleca się podejmowania własnych prób. Jeśli nie masz pewności, czy twój pies cierpi na zaparcie lub niedrożność jelit, udaj się do weterynarza, aby wyjaśnić stan zdrowia zwierzęcia. Szybka, fachowa pomoc może uratować życie w przypadku niedrożności jelit.