Tłuszczak u psa – jak bardzo jest niebezpieczny

Tłuszczak u psa to łagodny nowotwór tkanki tłuszczowej. Tłuszczaki występują głównie u starszych psów, częściej u samic niż u samców. Właściciel psa najczęściej odkrywa tłuszczak u psa przypadkowo, jako rzekomy guzek na sierści, który wyczuwa podczas głaskania. Tłuszczak u psa można również wykryć podczas rutynowego badania weterynaryjnego. Można go wyczuć, gdy narośl na skórze psa osiąga wyczuwalną wielkość. Właściciele zwierząt zazwyczaj bardzo się przerażają, gdy ty lub weterynarz odkryjecie guzek u psa, ponieważ od razu pojawia się myśl o raku. Lipoma u psów różni się jednak od raka swoją łagodnością.

Ta narośl skórna u psów tworzy się w tłuszczowej tkance podskórnej i występuje w różnych formach. U psów występuje również tłuszczak w postaci naciekowej. W tym przypadku rozprzestrzenia się on również na sąsiednie tkanki, zazwyczaj tkankę mięśniową. Może to prowadzić do powstania uciążliwych zrostów. Łagodny tłuszczak u psów należy odróżnić od znacznie rzadziej występującego, ale złośliwego tłuszczakomięsaka. Ten ostatni jest niebezpiecznym nowotworem.

W zasadzie nie wiadomo dokładnie, jak powstają nowotwory. Dotyczy to również łagodnych guzów tłuszczowych, które tworzą guzki u psów.

Ponieważ częściej dotykają one suczki, przypuszcza się, że jednym z czynników jest wpływ hormonów.

Nadwaga wraz z intensywniejszym rozwojem tkanki tłuszczowej również może odgrywać pewną rolę. Ponadto niektóre rasy wykazują predyspozycje genetyczne. Między innymi labradory i labradory retrievery częściej zapadają na tłuszczaki.

Nie bez znaczenia mogą być również czynniki zewnętrzne, takie jak bardzo ciasne szelki, które powodują otarcia. Tak przynajmniej sugerują obserwacje. Objawem tłuszczaków są miękkie guzki, które można łatwo wyczuć pod skórą i które można przesuwać. Występują one w okolicy brzucha, klatki piersiowej, podbrzusza i kończyn. W normalnej postaci są one oddzielone od sąsiednich tkanek. W tej postaci nie powodują bólu, nawet gdy są wyczuwalne. Tylko w przypadku znacznych rozmiarów ograniczają one ruchomość psa.

Jeśli jednak tłuszczak u ciebie przybrał postać naciekową, to znaczy, że zrośnął się z sąsiednimi tkankami (naciekł je, stąd nazwa).

W takim przypadku dotknięcie guza może być dla ciebie bolesne. Tego rodzaju tłuszczak nie jest również ruchomy. Występuje raczej na udach i pod pachami. Tłuszczaki naciekające nie są łatwe do odróżnienia od złośliwych tłuszczakomięsaków.

Nie każda tłuszczak musi być usunięta. Pierwszym krokiem jest diagnoza przeprowadzona przez lekarza weterynarii, który bada tłuszczak i określa jego charakter. Chodzi tu o pewne odróżnienie go od nowotworu złośliwego.

Ponieważ samo badanie palpacyjne często nie wystarcza, lekarz weterynarii przeprowadzi niewielką biopsję.

Najpierw pobiera on niewielką ilość płynu z tłuszczaka i sam go ogląda. W przypadku tłuszczaka łagodnego próbka zawiera głównie krople tłuszczu i tylko kilka komórek. W przypadku tłuszczakomięsaka znajduje się znacznie więcej komórek, które wskazują na nowotwór złośliwy. Można to praktycznie rozpoznać już na pierwszy rzut oka pod mikroskopem weterynarza.

Ostateczną pewność daje badanie histologiczne w laboratorium. Jeśli guzek jest łagodny i nieszkodliwy, weterynarz nie musi koniecznie usuwać tłuszczaka – chyba że jest on tak duży i/lub naciekowy, że poważnie utrudnia psu poruszanie się i powoduje ból przy przypadkowym ucisku.

Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ, jak już wspomniano, przyczyny powstawania tłuszczaków nie są jasne. Można przypuszczać, że właściciele psów powinni zapobiegać nadwadze swoich czworonogów i unikać ciasnych szelek. Nie gwarantuje to jednak zapobiegania powstawaniu tłuszczaków.

Rozważa się kastrację samic, co również może prowadzić do zmniejszenia liczby tłuszczaków. Ważniejsze wydaje się jednak uważne obserwowanie i badanie psa przez właścicieli, aby wykryć tłuszczak w odpowiednim czasie, zwłaszcza u starszych zwierząt. We wczesnym stadium dostępne są wszystkie opcje leczenia. Zaleca się jak najszybszą wizytę u weterynarza, aby wykluczyć nowotwór złośliwy.